Aleksandra Wachowska, Autor w serwisie Grupa LuxVet

Nowoczesna diagnostyka weterynaryjna daje nam dziś ogromne możliwości. Jednym z najważniejszych narzędzi, które pomagają szybko i precyzyjnie rozpoznać choroby u zwierząt, jest tomograf komputerowy (CT). To badanie, które jeszcze do niedawna kojarzyło się wyłącznie z medycyną ludzką, dziś z powodzeniem stosowane jest również u psów i kotów. Kiedy warto je wykonać? Jak wygląda procedura i czego można spodziewać się jako opiekun? Wyjaśniamy krok po kroku.

Czym jest tomografia komputerowa i jak działa?

Tomografia komputerowa to nieinwazyjne badanie obrazowe, które pozwala uzyskać bardzo dokładne przekroje ciała zwierzęcia. W odróżnieniu od klasycznego RTG, które pokazuje jedynie dwuwymiarowy obraz, tomograf generuje trójwymiarowe, warstwowe obrazy tkanek. Dzięki temu lekarz weterynarii może dokładnie ocenić takie organy jak: mózg, kręgosłup, narządy wewnętrzne, płuca czy struktury kostne.

Działanie tomografu opiera się na promieniowaniu rentgenowskim, jednak urządzenie obraca się wokół ciała pacjenta, w tym przypadku zwierzęcia, wykonując setki zdjęć, które następnie są przetwarzane komputerowo. W wielu przypadkach stosuje się także kontrast, który pozwala uwidocznić określone struktury, jak np. naczynia krwionośne czy zmiany nowotworowe.

Jakie są wskazania do wykonania tomografii komputerowej u psa?

Tomografia komputerowa nie jest badaniem pierwszego wyboru, ale bywa nieoceniona, gdy potrzebna jest precyzyjna diagnoza. Wskazania do wykonania CT u psa to:

• podejrzenia nowotworów, szczególnie w okolicy głowy, mózgu, klatki piersiowej czy jamy brzusznej,
• urazy głowy, kręgosłupa lub miednicy,
• przewlekłe problemy neurologiczne (np. napady padaczkowe, zaburzenia równowagi),
• trudności z oddychaniem, podejrzenie ciał obcych w drogach oddechowych,
• przewlekłe problemy z zatokami, uszami czy oczami,
• ocena zmian kostnych lub stawowych, np. przed operacją ortopedyczną.

W niektórych przypadkach tomografia może być także pomocna w ocenie skuteczności leczenia lub w planowaniu bardziej skomplikowanych zabiegów chirurgicznych.

Jak wygląda tomografia komputerowa u psa – krok po kroku

Dla opiekuna badanie może wydawać się skomplikowane, ale z perspektywy psa to przede wszystkim krótki, bezbolesny i bezpieczny proces. Oto jak wygląda w praktyce:

Konsultacja i kwalifikacja do badania
Lekarz weterynarii ocenia, czy tomografia jest konieczna i czy pies może zostać jej poddany (istnieją np. przeciwwskazania do narkozy, które należy wcześniej wykluczyć).
Znieczulenie ogólne
Ze względu na konieczność całkowitego unieruchomienia, badanie zawsze przeprowadza się w krótkiej narkozie. Jest to bezpieczne, a pies szybko wraca do formy po jego zakończeniu.
Właściwe badanie
Pies zostaje ułożony na stole tomografu. Urządzenie wykonuje serię zdjęć, które trwają od kilku do kilkunastu minut – w zależności od zakresu badania. W razie potrzeby podawany jest kontrast.
Opis i omówienie wyników
Obrazy są analizowane przez lekarza weterynarii lub specjalistę radiologa. Na ich podstawie stawiana jest diagnoza lub podejmowana decyzja o dalszym leczeniu.

Czy tomografia komputerowa u psa jest bezpieczna?

Tak, tomografia komputerowa to badanie bezpieczne – zarówno pod względem promieniowania, jak i samej procedury. Dawki promieniowania są niskie i dostosowane do wielkości zwierzęcia. Narkoza, choć zawsze wiąże się z pewnym ryzykiem, jest krótkotrwała i przeprowadzana pod kontrolą anestezjologiczną. Ryzyko powikłań jest minimalne, a korzyści diagnostyczne ogromne.

Tomograf czy rezonans magnetyczny – co wybrać?

Wielu opiekunów zastanawia się, czym różni się tomografia komputerowa od rezonansu magnetycznego (MRI) i kiedy lekarz decyduje się na jedno z nich. Tomografia lepiej sprawdza się przy ocenie struktur kostnych, płuc, jamy brzusznej czy klatki piersiowej. Rezonans natomiast jest niezastąpiony w diagnostyce układu nerwowego – szczególnie mózgu i rdzenia kręgowego.

Ostateczny wybór zawsze należy do lekarza weterynarii, który dobiera metodę diagnostyczną w zależności od objawów, lokalizacji problemu i podejrzeń klinicznych.

Dlaczego warto wykonać tomografię w specjalistycznej placówce?

Badanie tomograficzne wymaga nie tylko zaawansowanego sprzętu, ale też doświadczonego zespołu. W Grupie LuxVet wykonujemy tomografię komputerową w placówkach wyposażonych w najnowocześniejsze urządzenia, a badania analizują doświadczeni radiolodzy weterynaryjni. Dzięki temu wyniki są precyzyjne, a diagnoza szybka i trafna.

Dodatkowo, opiekunowie mogą liczyć na wsparcie zespołu na każdym etapie – od kwalifikacji, przez przygotowanie, aż po omówienie wyników i wdrożenie leczenia.

Gdzie w Grupie LuxVet wykonasz tomografię komputerową u psa?

Badanie tomografii komputerowej dla psów i kotów wykonujemy w wybranych placówkach Grupy LuxVet. Obecnie dostępne jest ono w:

Warszawa – Klinika Weterynaryjna Bemowo, Klinika Weterynaryjna Sfora
Gdynia – Gdyński Szpital Weterynaryjny, Specjalistyczna Przychodnia Weterynaryjna Dmuchała
Gorzów Wielkopolski – Weterynaryjne Centrum Kliniczne KUROSZ
Rzeszów – Przychodnia Weterynaryjna Zalesie
Toruń – Przychodnia weterynaryjna VET-MED
Lublin – Lubelska Poliklinika Weterynaryjna
Kraków – Przychodnia Weterynaryjna MULTIVET

Zespół w każdej z tych placówek składa się z doświadczonych lekarzy i techników, a cały proces przebiega sprawnie i bezpiecznie – z troską o komfort Twojego pupila.

Nosówka u psa to choroba, która potrafi rozwijać się po cichu, a kiedy objawy stają się wyraźne – może być już naprawdę groźna. Właśnie dlatego każdy opiekun powinien znać jej objawy, wiedzieć, jak się przenosi i kiedy natychmiast skontaktować się z weterynarzem. Choć w ostatnich latach liczba przypadków nosówki znacznie zmalała dzięki szczepieniom, wirus wciąż występuje – i niestety, może być śmiertelny.

Czym jest nosówka i dlaczego jest groźna dla psa?

Nosówka to wysoce zakaźna choroba wirusowa wywoływana przez wirusa CDV (Canine Distemper Virus), który należy do tej samej rodziny co wirus odry. Atakuje przede wszystkim psy, ale może też przenosić się na inne gatunki zwierząt, takie jak fretki, lisy czy szopy. Choroba ma bardzo zróżnicowany przebieg – wirus atakuje układ oddechowy, pokarmowy, nerwowy, a także skórę i oczy psa. Może powodować różne objawy, które nie zawsze od razu wskazują jednoznacznie na nosówkę, co czyni ją jeszcze bardziej niebezpieczną.

Zakażenie następuje głównie drogą kropelkową – pies może zarazić się przez kontakt z innym chorym zwierzęciem, a także z jego wydzielinami: śliną, moczem, kałem czy łzami. Wystarczy, że pies obwącha przedmiot, którego dotykał zainfekowany osobnik. Co więcej, wirus może przez pewien czas przetrwać w środowisku, dlatego łatwo przynieść go do domu na butach, odzieży czy rękach. Niepokojące jest też to, że pies może być nosicielem wirusa, zanim pojawią się pierwsze objawy – a to znacząco utrudnia zapobieganie zakażeniu.

Nosówka – najbardziej narażone grupy

Nosówka najczęściej atakuje szczenięta w wieku od 6 tygodni do 6 miesięcy – ich układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. Szczególnie narażone są psy pochodzące z nieznanych źródeł, takie jak szczenięta z pseudohodowli, schronisk, interwencji czy przygarnięte z ulicy. Jednak to nie jedyne zagrożone grupy – choroba może dotknąć także dorosłe psy, które nie zostały zaszczepione, a nawet seniorów z osłabioną odpornością. Brak szczepienia to zdecydowanie największy czynnik ryzyka, dlatego profilaktyka odgrywa w przypadku nosówki kluczową rolę.

Jakie są objawy nosówki u psa?

Objawy nosówki u psa są niezwykle różnorodne i często pojawiają się etapami, co może utrudniać postawienie diagnozy bez odpowiednich badań. Początek choroby przypomina przeziębienie – pies staje się osowiały, traci apetyt, ma gorączkę, a jego nos jest suchy i gorący. Na tym etapie opiekunowie często uznają, że pies po prostu „coś złapał”. W rzeczywistości wirus już wtedy atakuje organizm, a objawy szybko się nasilają.

Z czasem pojawiają się poważniejsze symptomy, takie jak:

• ropny wyciek z nosa i oczu,
• kaszel i trudności z oddychaniem,
• biegunka i wymioty,
• drżenia mięśni, tiki, napady drgawek,
• nadmierne rogowacenie opuszek łap i nosa („twarda łapa”),
• światłowstręt, zaczerwienienie spojówek,
• niezborność ruchowa i utrata równowagi.

Warto zaznaczyć, że nie wszystkie objawy muszą występować jednocześnie. W niektórych przypadkach nosówka może atakować głównie układ pokarmowy lub nerwowy, co dodatkowo komplikuje rozpoznanie. Szczególnie niebezpieczne są objawy neurologiczne – często pojawiają się w późniejszej fazie choroby, a ich wystąpienie wiąże się z dużym ryzykiem trwałych uszkodzeń układu nerwowego, nawet po wyleczeniu.

Diagnoza nosówki – jak wygląda proces wykrywania choroby?

Wizyta u weterynarza to konieczność już przy pierwszych, niepokojących objawach. Lekarz zaczyna od dokładnego wywiadu – pyta o historię szczepień, kontakt z innymi psami, miejsce przebywania i objawy, które wystąpiły. Następnie przeprowadza badanie kliniczne, a w razie podejrzenia nosówki kieruje psa na specjalistyczne testy diagnostyczne. Najczęściej wykonywane są testy PCR z wymazu z nosa lub gardła, które pozwalają wykryć obecność materiału genetycznego wirusa. Alternatywą są testy serologiczne, które badają poziom przeciwciał w organizmie psa.

W przypadku objawów neurologicznych lekarz może również zalecić rezonans magnetyczny lub tomografię komputerową, aby wykluczyć inne schorzenia.
Im wcześniej zostanie postawiona diagnoza, tym większe są szanse na skuteczne leczenie i uniknięcie powikłań. Właśnie dlatego nie należy czekać z wizytą – nawet jeśli objawy wydają się niegroźne.

Jak wygląda leczenie nosówki u psa?

Niestety, na nosówkę nie ma leku, który zwalczyłby wirusa bezpośrednio. Leczenie ma charakter objawowy i wspomagający – jego celem jest wzmocnienie organizmu psa i łagodzenie objawów choroby. Terapia zależy od stanu pacjenta – w lżejszych przypadkach może obejmować leki przeciwgorączkowe, wzmacniające odporność, środki przeciwwymiotne i nawadnianie. W cięższych konieczna bywa hospitalizacja i intensywna terapia, w tym dożylne płyny, leki przeciwdrgawkowe oraz antybiotyki zabezpieczające przed zakażeniem bakteryjnym.

Psy z objawami neurologicznymi wymagają szczególnej opieki – leczenie może trwać tygodniami, a skutki choroby bywają trwałe. Niektóre psy po przebytej nosówce cierpią na tiki nerwowe, mają trudności z poruszaniem się lub problemy z koncentracją. Dla wielu z nich oznacza to konieczność dostosowania stylu życia do nowych ograniczeń – ale przy odpowiedniej opiece mogą nadal prowadzić szczęśliwe życie.

Czy pies może całkowicie wyzdrowieć?

Tak, ale nie zawsze. Przebieg nosówki zależy od wielu czynników: wieku psa, jego ogólnego stanu zdrowia, odporności i szybkości reakcji opiekuna. Psy młode, które otrzymują leczenie we wczesnej fazie choroby, często wracają do pełni zdrowia. U innych mogą wystąpić powikłania neurologiczne lub trwałe uszkodzenia narządów. W skrajnych przypadkach – gdy leczenie nie zostanie wdrożone na czas choroba może zakończyć się śmiercią.

Właśnie dlatego tak ważna jest czujność i reagowanie na każde nietypowe zachowanie pupila. Apatia, brak apetytu, kaszel czy wydzielina z nosa nie muszą oznaczać nic groźnego – ale mogą być też pierwszym sygnałem nosówki.

Jak zapobiegać nosówce u psów? Szczepienia to podstawa

„..Nosówka to poważna, zagrażająca życiu choroba psów, którą każdy opiekun powinien traktować z pełną powagą. Objawy często rozwijają się stopniowo i mogą być mylące, ale szybka reakcja i odpowiednia opieka weterynaryjna mają kluczowe znaczenie. Najważniejsze jednak to zapobieganie – dzięki szczepieniom możesz uchronić swojego pupila przed niepotrzebnym cierpieniem. Dbaj o zdrowie swojego psa każdego dnia, a w razie jakichkolwiek wątpliwości – nie zwlekaj z wizytą u lekarza weterynarii. To najlepsze, co możesz dla niego zrobić.”

Nosówka to choroba, której naprawdę można zapobiec. Najskuteczniejszą formą ochrony są regularne szczepienia. Szczenięta powinny otrzymać pierwsze szczepienie w wieku około 6-8 tygodni, a następnie przejść pełny cykl szczepień co kilka tygodni. Psy dorosłe wymagają szczepień przypominających – najczęściej raz w roku, zgodnie z kalendarzem ustalonym przez lekarza weterynarii.

Autor: Aleksandra Wachowska

Tomograf komputerowy u psa – jak wygląda badanie i kiedy warto je wykonać?